jarig, kippen en een weeshuis

Hallo allemaal, Het is zondagavond op het moment dat we dit schrijven . Weer een heleboel avonturen achter de rug. Donderdag was Marijes verjaardag. Renee en Tanja kwamen gezellig macaroni eten en hadden heerlijke scones en afwasmiddel uit de stad (daar hadden we erg behoefte aan) als verjaardagscadeautje mee. Pauline kwam nog twee shitenga’s brengen (lappen stof die je als rok, deken, kinderdraagdoek, handdoek en zakdoek bijv) kunt gebruiken. Ze zijn erg leuk en ik heb er vandaag heel de dag een aan gehad! Vrijdag nog een gewone werkdag waarop nog twee studentes uit Nederland arriveerden. We zijn nu met 6, dus we moeten morgen wel een beetje een nieuwe planning gaan maken voor de co-schappen. Ook hebben we alle spullen die we hadden meegesjouwd voor het ziekenhuis uitgedeeld. De buikgazen waren net op en over twee weken komt er een orthopeed waarvoor al die rekverbanden hartstikke nuttig zijn, dus dat was niet voor niets. Zaterdag werd ik om 8 uur uit bed geroepen om een keizersnede te gaan bijwonen. Dat was wel even wennen zo in t weekend, maar na een uurtje of twee was er een uiteindelijk ademend kind ter wereld en konden wij boodschappen gaan doen in Mpika. In een volkswagen busje met 17 volwassenen en twee baby’s gingen we op weg. Onderweg heeft Feike zijn manpower nog moeten aanspreken want het vehikel moest drie keer aangeduwd worden om weer verder te kunnen. Na een kilometer of twintig stopte hij er definitief mee; de benzine was op. Iemand sprong op een fiets om dat te gaan halen, maar dat zou toch nog wel zeker een uur duren voordat hij terug was. Gelukkig kwam er een vrachtwagen vol zand langs waar wij achterin mochten zitten en kwamen we zonder kleerscheuren aan in Mpika. Teenslippers en huishoudspullen gekocht bij de PEP en een slager die met een ‘hello, long time ago’ toch wel blijk gaf van een goed geheugen. Daarna kreeg Feike natuurlijk honger en aten we zowaar patat in een echt ‘restaurant’. Ons laatste doel in Mpika was nu nog het internetcafe maar dat bleek opeens dicht. Hoewel ze ons verteld hadden dat ze tot 15.00h open zouden zijn bleek dat bij nader inzien toch 13.30h te zijn. Een mooi staaltje Afrikaans ondernemerschap… Zondag zijn we de hele dag op sleeptouw genomen door mister en misses Magawa. Zij zijn boer en oprichter van een weeshuis voor 11 weeskinderen (ouders uiteraard overleden aan AIDS) in de achtertuin. Ook hebben ze sinds een kort een kippenfarm (300 legkippen en 600 vleeskippen, mede met dank aan Koop een Kip-actie op internet) en bouwen ze een guesthouse aan de weg naar het noorden. Precies bij een van de weinige kruispunten in Zambia dus inderdaad een aantrekkelijke plek voor met name zakenmensen. Deze twee nieuwe ondernemingen zijn allebei opgericht om het weeshuis en de toekomstige scholing van de kinderen te kunnen betalen. Overigens heeft mevrouw Magawa ook nog een full-time baan bij het bisdom als accountant. Erg aardige mensen en bovendien indrukwekkend goed bezig. Ik denk dat Afrika meer van dit soort mensen zou kunnen gebruiken! Wij zelf zijn de hele dag vertroeteld met lekker eten en veel aandacht van 10 eigen kinderen en 11 weeskinderen. Ze hadden een liedje en een dansje ingestudeerd en onze ballonnen waren een groot succes. We voelde ons af en toe net Sinterklaas en het was heel indrukkwekkend om te zien hoe enthousiast deze mensen zich inzetten voor hun project. Al met al weer een paar leuke dagen, we hebben het erg goed naar ons zin en vermaken ons prima!!! Liefs Feike en Marije!!!! PS - Meer informatie over het weeshuis op www.magawa.com en www.koopeenkip.nl - Natasja, we kunnen gewoon onze hotmail gebruiken - We hebben soms ontvangst met onze wereldontvanger hier; heel bijzonder om Taeke Taekema in Zambia op de radio te horen;) - Succes met de laatste voorbereidingen voor de Amstel Gold Race! We zijn in gedachte bij Clemens die slechts 13 dagen van tevoren zijn racefiets kocht.

chilonga

Lieve allemaal,

Inmiddels zijn we al zo'n 5 dagen in Chilonga, tijd om jullie eens even bij te praten. Afgelopen zaterdag konden we met een auto van het ziekenhuis meerijden vanuit Lusaka. Met een propvolle landcruiser werden we opgehaald door mr.Smart de driver. Wij zaten achterin op twee krappe bankjes tussen de dozen. Feike ontdekte dat hij zijn simcard kwijt was en dus reden we nog even terug naar eureka waar dat ding wonder boven wonder uit het beddengoed was geschud en op ons lag te wachten. Met een uurtje vertraging gingen we op weg om 7 uur lang dubbelgevouwen in die auto te zitten.
Maar ook dat overleefden we en aangekomen in Chilonga kregen we onze kamers gewezen in het guesthouse. We hebben een kapotte douche en de keuken delen we met een heel stel Zambianen, maar met Hannahs kunstwerk aan de muur en wat foto's is het best gezellig.
Door dr. Pauline en Lonnie werden we enthousiast ontvangen en we schoven meteen aan bij de barbecue. Heerlijk met een wijntje en Lonnies superlekkere steaks in de tuin was wel een hele fijne aankomst. Zondag hebben we alles ingericht en met de andere 2 Nederlandse studentes een wandeling in de bergen hierachter gemaakt. De omgeving is echt schitterend en we zijn al aardig bruin nu!
Maandag ging dan het echte werk in het ziekenhuis beginnen. We hebben een schema gemaakt waarin Feike voorlopig met dr. Vincent, een Franse internist meeloopt, en vooral de interne patiënten ziet en mee doet in de HIV-kliniek. Marije loopt voor de komende tijd met dr. Pauline mee en doet dan vooral de kinderafdeling en chirurgie van de mannen.
Het co-schap bevalt tot nu toe goed, we hebben allebei een fijne begeleider en er is genoeg te zien en te doen. Heel veel HIV en tuberculose patiënten, af en toe gewoon een gebroken pols (gestruikeld bij het wegrennen voor een slang, echt waar :) en Marije heeft zich al een beetje mogen uitleven op de OK en twee pussende abcessen opengesneden. En Jordy, het was ook erg leuk om te zien dat de kaarten met aanbevelingen naar aanleiding van ons malariaonderzoek regelmatig gebruikt worden!
Verder zijn we ook heel enthousiast aan het huishouden geslagen. Water koken om te drinken, kleding met de hand wassen en als er stroom is onze telefoon opladen. De tomaat-uien gerechten smaken ook prima (Feike's pesto is briljant!) en er zijn lekkere bananen, avocado's en eieren. We zijn wel heel blij met onze mijnwerkerslampen want de stroom valt elke avond een paar uur uit en dan is het echt pikdonker hier. Ons fototoestel is wel weer bruikbaar, maar uploaden is met deze stroom en internetverbinding erg lastig.
Mr. en mrs. Magawa van het weeshuis kwamen ons gister opzoeken. Het was erg leuk hen te zien en zij zijn zo enthousiast met hun project, zondag gaan we naar het weeshuis en naar de kippenfarm om jullie kippen te bekijken. Zelf hebben we trouwens ook al een huisdier opgelopen. Het bleek dat er een kat bij het guesthouse was inbegrepen. Eerst hebben we geprobeerd om hem af te poeieren maar inmiddels vinden we hem wel leuk. En dus eet hij nu ook 100% vegetarisch! Of hij moet af en toe een muis vangen maar die indruk wekt hij bepaald niet.

Vandaag mijn verjaardag, dank voor alle felicitaties en jullie cadeautje! het is een gewone werkdag alleen vanavond komen renee en tanja chocoladepudding eten:)

Tot de volgende keer!

Groetjes en liefs van Feike en Marije

Ps. sms'jes komen af en toe aan, we hebben hier steeds volop bereik!

Lusaka

Lieve allemaal,

Vanuit een internetcafe in het meest luxe winkelcentrum van zambia ons eerste reisverhaal.

Woensdagmiddag, op de dag van vertrek werden we gebeld dat onze vlucht naar londen was omgeboekt ivm de kofferchaos op heathrow. Snel in de auto dus en met de KLM op stap.Onze ouders en Stijn uitgezwaaid op schiphol en toen kon het avontuur beginnen.Er waren nog meer VIP's in het vliegtuig, marco van basten en john van t schip vlogen gezellig met ons mee. Dit liep allemaal voorspoedig en na een paar uur rondhangen in londen konden we instappenop de vlucht naar lusaka.De purser was zo aardig om evenonze kofferste checken en die bleken alledrie mee gekomente zijn, dat was alvast een zorg minder! (heel veel spullen voorhet ziekenhuis zijn dus ook mee ineke!!) We hadden eenprima vluchtmet lekker eten en volop films en muziek. Perfect op schema landden wein zambia. Het land is schitterend groen en het superlekker weer! niet te heet, een zuchtje wind en een aangenaam zonnetje.Het douanegebeuren ging op zn authentiek zambiaans en duurde dus erg lang. Hierdoor mistten we wel katie, een amerikaans meisje dat ik de vorige keer in zambia had ontmoet en toevalig met hetzelfde vliegtuig terugvloog.

Dan maar met de taxi naar Eureka, onze camping voor twee dagen.Lusakaziet er eigenlijk prima uit, het is hardstikke groen en overal wordt volop gebouwd en nieuwe wegen aangelegd. Bij Eureka werden we enthousiast ontvangen. Ons huisje was al klaar en sommige personeelsleden herkenden marije nog van de vorige keer. Was echt leuk ze weer terug te zien. Het huisje is een soort trekkershut; maar prima. We waren wel suf na een nacht (bijna) zonder slaap dus we gingen lekker in t zonnetje aan t zwembad liggen. Lekkerbeetje utigerust en ooknog even geslapen.

Toen ik uit het zwembad stapte zag ik wel een heel bekend gezicht voor me staan en inderdaad: michael boogerd bleek voor een televisieprogramma met john de mol (14 april uitzending; ouders willen jullie dit opnemen) onze campingte bezoeken. Dat was wel erg leuk en Feikeheeft nog even tegen m opgeschept over zn eigen fietsprestaties en werd daarna uitgenodigd voor de michael boogerd classic in september. Er arriveerde nog een zambiaanse wielerploeg met nog oudere fietsen danmarije heeft en hele mooie tweedehandsshirts uit nederland. Was wel heel leuk om met deze mensen te praten; ze proberen het wielrennen in zambia een beetje te professionaliseren.

Nadat het hele mediacircus weer vertrokken was gingen we douchen en eten en kon marije het echt niet meer wakker houden en kroop lekker onder de klamboe. Feike had echter een zender gevonden die PSV uitzond en heeft nog een avondje voetbal gekeken.

Vanochtend zijn we naar lusaka vertrokken en hebben we een bezoek gebracht aan het nationale museum. Wat kunst, culturele voorwerpen (we hebben nog wat inspiratie opgedaan voor mooie bogen en speren Rick) en historie aan de hand van vooral krantenartikelen.Daarna aan de wandel op weg naar het internetcafe.

Morgen hopen we naar chilonga te vertrekken maar we hebben de chauffeur nog niet kunnen bereiken dus we weten niet zeker of het gaat lukken om met de ziekenhuisauto mee te rijden, anders gaan we zondag met debus.

Verder nog geen foto's want we zijn de accu van de camera even kwijt. Die hopen we nog wel terug te vinden eigenlijk.

Allemaal de hartelijke groetenvanons; Stefan gefeliciteerd met je verjaardag, we zullen een mosi op je drinken!!!

xxx feike en marije

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom oponze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarwe onsbevinden en waarwe zijngeweest! Meer informatie overons en de reis diewe gaanmaken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voorde mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wezien je graag terug oponze reislog envinden het erg leuk alsaf en toe eens een berichtje achter laat!

Leuk dat je metons meereist!

Groetjes,

Feike en Marije