Feike en Marije in Zambia

Dokter in de rimboe en een bounty strand

Inmiddels is er weer een dag of tien verstreken sinds ons vorige verhaal dus hier volgt weer een nieuwe aflevering!

Vorige week was onze laatste werkweek in het ziekenhuis en woensdag hadden we een erg bijzondere dag. We zijn namelijk mee geweest met de Out Reach van het ziekenhuis. Out Reach is een nationaal programma in Zambia waarbij men vanuit een ziekenhuis met een auto naar afgelegen dorpjes gaat om daar zorg te bieden en voorlichting te geven. Ook vanuit Chilonga wordt dit veel gedaan, maar wij waren nog niet mee geweest. Dat het er in de laatste paar dagen nog van kwam was dus erg leuk! Samen met twee verloskundigen, een paar ‘voorlichters' en twee verpleegkundigen (allen uiteraard in 1 landrover) hebben we twee dorpjes bezocht op ongeveer 50 en 30 kilometer van Chilonga. Het verste dorp lag ook nog zo'n 10 kilometer van de verharde weg dus dat was echt in de rimboe. Na een rit van anderhalf uur begonnen we met het wegen van ‘under fives' (kinderen jonger dan 5) en het invullen van de groeikaart. Een vrij basale techniek om de gezondheid van kinderen te beoordelen maar wel zeer nuttig. Dit wordt in Nederland ook overal gedaan. De resultaten vielen overigens mee. Slechts ongeveer 5% van de kinderen had een te laag gewicht wat kan duiden op een ziekte. Zij werden dus geadviseerd binnenkort een flinke wandeling naar Chilonga te gaan maken....

Ook hebben we meegeholpen met het onderzoeken van zwangere vrouwen. Hier lag de nadruk vooral op het bepalen van de termijn en de ligging. Ook hebben we met zo'n ouderwetse toeter naar het hartje van de baby in de buik van de moeder geluisterd! Aan het begin lijkt dat onbegonnen werk (om het hart te kunnen horen moet je eerst bepalen waar het hoofd is en hoe de baby ligt) maar na verloop van tijd werden we er best handig in. Op hetzelfde moment was de andere verloskundige bezig om bij alle zwangeren bloed te prikken. Dit omdat alle zwangere vrouwen op HIV worden getest. Als ze positief zijn kunnen ze met de behandeling beginnen en kan voorkomen worden dat het kind het virus bij de geboorte meekrijgt. Een goede vorm van preventie dus. Hierna werden alle vrouwen verzameld onder een grote boom en begon de voorlichting. Het ging over klamboe's en het nut van ORS bij diarree. Allemaal erg basaal (hoe meet je een liter water af?) maar toch erg nuttig. Opvallend was dat hier letterlijk geen enkele man bij aanwezig was terwijl er toch zo'n 200 vrouwen zaten. Al met al een erg leuke dag waarbij efficiënt en hard gewekt werd.

's Avonds hebben we iets heel anders gedaan. De Champions League finale! We waren uitgenodigd bij Frenk (staff nurse bij de kindergeneeskunde) en samen met hem en Eric de fysiotherapeut en Njemba de anesthesist hebben we de wedstrijd gezien. Ontzettend leuk om met deze gasten voetbal te kijken. Ze zijn vreselijk fanatiek, ze weten alles van het Engelse voetbal en beginnen elkaar allemaal te bellen bij een goal. Het mooiste telefoontje was nog wel van de OK zuster (een non!) die bij de 1-0 meteen Njemba opbelde om hem even in te wrijven dat zijn club nu toch echt achter stond! En het commentaar onderling was ook prachtig. ‘Come on Van der Sar, show us that Marije is watching!! STOP THIS PENALTY!!!!' En dat deed hij dus maar J Leuk voor hem en hij heeft mooi kunnen oefenen voor volgende maand.

Na deze mooie avond was donderdag onze allerlaatste dag in het ziekenhuis. We hebben iedereen gedag gezegd en zijn daarna onze tas gaan inpakken voor het weekend met Lonnie en Pauline aan Lake Tanganyika. We zaten in een prachtig lodge met een privé-bounty-strand, palmbomen en een meer dat wel de Middellandse Zee in Griekenland leek. Enige nadeel was dat Feike van vrijdagochtend tot maandagochtend (moment van vertrek) ziek was. Behalve een half uurtje snorkelen in dit reusachtige aquarium (700 km lang en op sommige plekken bijna 1500m diep!) heb ik vooral zeer slecht geslapen en nogal wat last van de darmen gehad. Erg jammer want ook het eten was van Michelin-ster kwaliteit! (alle kilo's die Feike dit weekend is kwijtgeraakt heeft Marije er dubbel aangegeten waarschijnlijk;)) Maar ondanks deze ongemakken was het toch een leuk weekend.

Behalve ons waren er ook nog een aantal andere interessante en aardige gasten. Zo had je Basel. Een blanke Zimbabwaan die samen met zijn ouders een krokodillenfarm in Zimbabwe heeft. De situatie is er erg moeilijk maar tot nu toe lukt het nog goed om het hoofd boven water te houden. Hij vertelde dat 70% van al het leer dat Gucci gebruikt van zijn boerderij komt!! Verder waren er nog Donald en Natalie. Ook blanke Zimbabwanen en min of meer gevlucht uit Zimbabwe. Zij zijn nu boer in Zambia maar hun kinderen zitten nog in Harare op de kostschool. Schijnt prima te gaan... Wel waren ze laatst 50 miljoen ZimDollar kwijt voor twee nieuwe schooluniformen. De inflatie is op dit moment iets van 100.000%!!! Lachwekkend en triest tegelijk. Overigens waren ze alle drie van plan terug te gaan naar Zimbabwe als de idioot dood en of afgetreden zou zijn. Basel kon daar trouwens niet op wachten, hij gaat deze week al terug. Blijkbaar heeft je geboortegrond toch een hele grote aantrekkingskracht...

Na een erg lange terugrit ( de wegen van Fidel Castro zijn veeel beter!) kwamen we maandagavond weer in Chilonga aan. En blijkbaar doet de berglucht mij goed want inmiddels ben ik weer zo gezond als wat!

Groetjes van Marije en Feike

Reacties

Reacties

Jacomar

Hey Feike en Marije,

Ik hoop dat het nu weer goed blijft gaan met jullie gezondheid... Wat leuk dat ze in Zambia ook gewoon consultatiebureau werk doen voor de dorpen die eigenlijk net te ver weg liggen, heel goed!!

Jullie hebben weer heel veel meegemaakt en het klinkt allemaal geweldig. Daar kan ik natuurlijk niet tegen op, maar ik zal jullie toch vertellen wat er zoal hier gebeurd...

De afgelopen 2 weken heb ik 7 dagen per week aan mijn scriptie gezeten, omdat mijn begeleiders nu eindelijk begonnen zijn met serieus lezen (wat resulteert in veel aanpassingen die ik moet maken). Morgenochtend heb ik mijn afstudeerpresentatie en vrijdag moet ik definitief mijn beoordeling krijgen en mijn scriptie inleveren. Erg spannend allemaal en ook ik heb daardoor wat darmproblemen, maar ik denk dat dat na de presentatie wel over zal zijn ;)...

Nu ga ik even lekker in bad en tegelijkertijd even het verhaaltje voor mijn presentatie doornemen, tja, het aangename even combineren met het noodzakelijke, haha...

Nog heel veel plezier in Zambia en ik zie uit naar alle foto's en verhalen bij thuiskomst!!

Veel liefs,
Jacomar en Martin

Rob en Tas

Lieve Twee,

Wat een super ervaring hebben jullie weer opgedaan zeg! Klinkt super goed allemaal. feike vervelend dat je ziek bent geweest, fijn te horen dat het nu weer beter gaat!

Ik sluit me volledig bij Jacomar aan als ik zeg dta jullie verhalen spannender zijn dan die van mij maar hier toch een sophia verhaaltje. Ik zit nu bij de kinderorthopedie en moet eerlijk zeggen dat het qua drukte reuze mee valt. Ze hebben wel monsterlijke poli's maar 's middags is er dan weer niks ingepland dus het is goed vol te houden. Ik mocht afgelopen maandag helpen bij een verwijdering van een heupkop bij een 12 jarig rolstoel gebonden jongetje en dat was best indrukwekkend. Vandaag een meisje gezien van 13 met een onderbeensamputatie dus das ook wel heftig. Morgen weer de hele dag OK dus daar heb ik wel zin in!

Geniet van jullie reis de komende weken!! Ook wij zijn erg benieuwd naar de foto's!!

Liefs,
Rob en Tas

Evelien

hoi marije!

Ik ben vorig jaar samen met Rachelle naar chilonga geweest. Wij hebben toen zoals je misschien nog wel weet de prevalentie en het beleid rondom ondervoeding onderzocht. Goed om te lezen dat ze kinderen nog wegen en dus het advies geven naar het ZH te komen als ze ondervoed zijn. Geven ze bij matige ondervoeding ook voedingsadviezen in de dorpen? Ben je nog ergens onze richtlijnen/protocol tegen gekomen? In de dorpjes en/of op ward 3?

Zoals je merkt ben ik erg nieuwsgierig... Verder is het super leuk om jullie verhalen te lezen en foto's te zien. Het blijft toch een mooi land met speciale mensen!

Geniet van jullie vakatnie! Groeten, Evelien

Laura

Hé Feike en Marije!
Klinkt als een zeer afwisselende week, wat leuk! En hoe bijzonder dat er toch dit soort voorlichting als vorm van preventie gegeven wordt, erg mooi om te horen! Ik zit nu in het blok gynaecologie dus het is extra leuk om bovenstaande te lezen!
Vervelend dat je ziek was Feike, maar inderdaad goed om te horen dat je je beter voelt en dat Marije jouw consumptiedeel heeft gecompenseerd, draaien jullie gezamenlijk toch geen verlies en daar gaat het om ;-)
Nou, geniet nog even lekker daar, al dat harde werken van jullie! Ik hoop jullie snel weer te spreken.
Groetjes Laura

hester

Hey Marije, ( en natuurlijk Feike ookal ken ik je niet ;)

blijft echt leuk om jullie verhalen zo te volgen. helemaal omdat het zo bekend is allemaal he. Dus nu gaan jullie bijna vakantie vieren en alle mooie plekjes bezoeken ? in south luanga MOET je eigenlijk echt naar de camping, helemaal lache man als de olifanten en nijlpaarden snachts om je tentje heen lopen....
Ga je bij livingstone ook safari doen ?? daar zijn de enige neushoorns van Zambia he, die moet je natuurlijk ook gezien hebben. wij hadden daar een super coole gids dat maakte zelfs die safari in een eigenlijk veel te klein national park ook nog heel erg grappig. geniet nog van alles wat je ziet en mee maakt en als je terug bent lijkt het me echt tof om weer es af te spreken

liefs hester

annet

Hallo Feike en Marije,
Was weer smullen van jullie verhalen en mooie foto's.
Jullie zijn nu toe aan een welverdiende vakantie lijkt mij.
Blijf gezond en geniet er van.
Liefs
Annet en fam.

Ineke ten Cate

Hallo Marije en Feike,

Muli shani?

Wat is de tijd omgevlogen, zeg. Ik heb heel erg genoten van de herkenbare verhalen en de foto's.
Isanga Bay zijn Jan en ik ook geweest in 2006. Inderdaad een schitterende plek.
Van Martha krijg ik steeds aanvullende berichten over jullie. Deze week nog vertelde ze dat ze nog afscheid van jullie ging nemen.
Verbazingwekkend hoe energiek, slim en sociaal deze vrouw is. Uitewraard met behulp van haar man en kinderen.
Veel plezier op jullie verdere reis door Zambia.
I follow you.
Groetjes
Ineke

Jordy

Dat jullie nu al klaar zijn?? Dat gaat ook snel! Wel superleuk dat jullie die kleine dorpjes bezocht hebben in de bush. Jullie gaan nu toch door reizen naar Livingstone? Nou ja, ik lees het wel op jullie site!
Hier net zelf ook een dagje vrij genomen, want voelde me ook niet echt lekker, maar na een paar uur slapen, en een colaatje om alles weer een beetje dood te maken in de maag, gaat het weer.
Kafikenipo!
Jordy

Stefan

Hey Feike en Marije,

Jullie hebben weer een hoop meegemaakt!
Ik ben zelf net terug uit Curacao (en ik ben inmiddels PADI Open Water Diver)! Jullie zouden eigenlijk ook even in dat aquarium een scuba dive moeten maken!! In de afgelopen week heb ik echt zoveel moois gezien onder water (oa een dikke Baracuda, een Rog (erg gaaf), etc)!

Greetz,

Stefan

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!