Hallo allemaal!

Inmiddels hebben we weer een werkweek achter de rug en zijn we alweer bijna op de helft van ons co-schap. Deze week was bijzonder omdat we bezoek hadden van professor Jellis. Een Engelse orthopeed die heel Zambia rondvliegt om in 13 verschillende ziekenhuizen te opereren. Het gaat dan bijvoorbeeld om niet of slecht genezen botbreuken en aangeboren afwijkingen als klompvoeten. Op donderdag hield hij samen met een Zambiaanse orthopeed in opleiding een lange poli. Hier kwamen nieuwe patiënten op af en ook werden er (vooral) kinderen gezien die de vorige keer waren geopereerd. Professor Jellis komt ongeveer twee keer per jaar in Chilonga dus de poli was druk en duurde tot 8 uur ‘s avonds. Uiteraard viel rond 6 uur de stroom uit en ging de poli verder in het donker. En dus moesten we verder met de zaklamp van ons en van Jellis zelf. Soms is het wel verbazingwekkend dat niemand van te voren over dit soort dingen nadenkt en maatregelen neemt. Een paar kaarsen waren genoeg geweest.

Tijdens deze poli hebben we ook kennis gemaakt met ‘father Piet'. Een Nederlandse missionaris die al veertig jaar in Zambia woont. Hij had van de werkzaamheden van Jellis gehoord en was met een stuk of twintig kinderen uit zijn streek, 300 kilometer verderop, naar Chilonga gekomen. Ook had hij een fotoboekje bij zich waarmee hij kon laten zien hoe sommige van de kinderen die de vorige keer al waren geopereerd er toen uit zagen. Van iedereen had hij zo een ‘voor' en ‘na' foto. Leuk om te zien en we kregen meteen een beeld van de bizarre afwijkingen die Jellis min of meer repareert. Een voet die omgekeerd was aangelegd en helemaal naar binnen gedraaid was gegroeid bleek geen uitzondering. Duidelijk dat deze mensen zonder de operaties nooit zouden kunnen lopen.

Op vrijdag was dan de OK dag. Van 8 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds werd er door Jellis en Brian geopereerd. Wij hebben de hele ochtend meegekeken. Erg interessant en we kregen veel uitleg. 's Middags hebben we geruild met de Liedse studentes en 's avonds hebben Tanja en Renee nog een paar OK's gezien. In totaal heeft Jellis zo 13 operaties gedaan. Een zware inspanning zeker omdat hij als 72 jaar bleek te zijn!!! Met de bekende Engelse humor legde hij ons dus ook uit dat hij al 7 jaar met pensioen was. Hij had het afgelopen jaar alleen wel ruim 500 operaties gedaan en 23.000 nautical miles (=bijna 1,5x de omtrek van de aarde tpv de evenaar) in zijn vliegtuig gezeten....

Zaterdag hebben we een uurtje gesport in de fysiotherapiezaal van het ziekenhuis. Niet dat die veel voorstelt maar er is wel 1 hometrainer en 1 loopband. Precies goed voor ons dus. Alleen bleek aan het einde dat de hometrainer niet meer op lichte weerstand terug te draaien was. Wie weet heb ik dit ding dus meteen kapot getrapt... Toen we toch op zaterdag in het ziekenhuis waren konden we ook nog even internetten in het laboratorium. We hebben meteen wat kennis overgedragen aan Martin, de labtechnicus. Wat een wereld gaat er voor iemand open als je hem leert emailen en uitlegt hoe google werkt! Zijn nieuwe emailadres: martinmwendapole@yahoo.com(clemens, dit is de goeie!). Voor wie altijd al een Zambiaanse penvriend wilde hebben.

Zaterdagavond met Pauline en Lonnie naar de verjaardag van Jan geweest. Een Duitse dienstweigeraar die zijn alternatieve dienstplicht in Zambia doet. Was gezellig en bovendien erg lekker eten! Er was zelfs zelf gebakken bruin brood. Weer eens wat anders dan onze gewoonlijke ui en tomaat variaties J Het eindigde nog bijna in een dansfeestje, maar gelukkig voor Feike viel net op tijd de stroom uit en bleef hem dat bespaard:)

Zondagochtend heerlijk in de tuin in het zonnetje gelegen en de was gedaan (heel werk met de hand!) en daarna aan de wandel. We zijn naar Kaombe gelopen, een dorpje ongeveer 3 kwartier verderop waar 2 jaar geleden Katie woonde, een Amerikaanse vrijwilligster. Zij heeft daar met vrienden een soort buurthuis gebouwd waar we nu een bezoekje aan hebben gebracht. Ziet er erg leuk uit, er is een klein restaurantje, een schooltje en ook een bibliotheek. Dat voorziet hier in een grote behoefte, veel mensen uit het dorp lezen nu veel meer dan voorheen! Daarna zijn we aan de overkant van de weg de bergen ingelopen. Het was echt een hele mooie wandeling met schitterend uitzicht.

Het gaat erg goed en we hebben ons nog geen moment verveeld hier, we moeten nog ons best gaan doen om die stapel boeken uit te lezen die we bij ons hebben. We zijn inmiddels aardig gewend aan ons primitieve bestaan: een koude douche kost (Marije) geen moeite meer, de tomaten die we iedere dag eten vinden we nog steeds lekker en van oud brood kun je prima wentelteefjes bakken. En we worden heel blij van kleine dingen soms; als het volle maan is zodat het buiten niet zo donker is, als de stroom een avondje niet uitvalt, als ze op de markt ineens echte aubergines hebben en als het internet een keer snel genoeg is om psv.nl te bekijken.

We zijn alleen wel een beetje zuinig geworden, een tros bananen kost hier 500 kwacha (9 cent) en een stapel tomaten 1000 Kwacha. Een bus koffie van 15000 kwacha vinden we dan ineens best wel duur eigenlijk!

Inmiddels is de stroom weer uitgevallen en zitten we in het donker....tot zover Kuifje in Afrika!

Groetjes van Feike en Marije

PS Oma, de legkippen waren bruin en de slachtkippen wit

Jacomar, de kinderen vonden je ballonnen erg leuk!

Hannah en Clemens, nog gefeliciteerd met jullie verjaardag!

meest recente toevoeging:

We zijn nu in Mpika om onze visa te verlengen. Dat had nog wat voeten in de aarde want de immigration officer is er niet. Maar na veel omhaal hebben we nu 15 dagen verlenging gekregen en dan is ze als het goed is weer terug.

Geniet van koninginnedag en groetjes van Feike en Marije